Η Μονή Κορώνας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα από ιστορική και καλλιτεχνική άποψη μνημεία του νομού Καρδίτσας. Βρίσκεται στις ανατολικές υπώρειες των Αγράφων, κτισμένη σε περίοπτη θέση και σε υψόμετρο περίπου 800μ. Παλαιότερα ονομαζόταν Μονή της Κρυεράς Πηγής, ενώ ως Μονή Κορώνας τη συναντάμε από τις αρχές του 18ου αι. (1718). Γιορτάζει στην Γέννηση της Θεοτόκου, την 8η Σεπτεμβρίου και φυλάσσει μια μοναδική εικόνα του 1586 με την Σύλληψη της Αγίας ΄Αννης, της μητέρας της Θεοτόκου.
Διέθετε εκτεταμένη κτηματική περιουσία και μεγάλη επιρροή στους κατοίκους ολόκληρου του νομού, ιδιαίτερα μετά τη σύνδεσή της με τον νεομάρτυρα αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ (+1601), του οποίου φυλάσσει την κάρα και άλλα κειμήλια. Η μονή έπαιξε σπουδαίο ρόλο κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ως πνευματικός και θρησκευτικός φάρος των Αγράφων. Η συνέχιση της εθνικής της προσφοράς κατά τη διάρκεια της εθνικής αντίστασης είχε ως αποτέλεσμα την ανεπιτυχή απόπειρα πυρπόλησής της από τα γερμανικά στρατεύματα τον Δεκέμβριο του 1943.
Στο κέντρο του συγκροτήματος δεσπόζει το καθολικό, το οποίο χρονολογείται το 16ο αι. Στην ίδια περίοδο ανήκει και η νότια πτέρυγα των κελιών, ενώ τα κελιά της βόρειας πλευράς αποτελούν νεώτερες κατασκευές, σε αντικατάσταση παλαιότερων που καταστράφηκαν. Το καθολικό είναι ένας αθωνικού τύπου ναός, τρουλαίος τετρακιόνιος σταυροειδής εγγεγραμμένος. Στη βόρεια πλευρά του υπάρχει προσκολλημένο παρεκκλήσιo, που τιμάται στη μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.
Το καθολικό διαθέτει λαμπρές τοιχογραφίες της κρητικής σχολής, που χρονολογούνται το 1587 και αποτελούν έργο του μοναχού Δανιήλ, γνωστού από τη ζωγραφική του στα παρεκκλήσια της μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους. Στο δυτικό τοίχο εικονίζεται ο δωρητής του ναού, ο Ανδρέας Μπούνος, ο οποίος υπήρξε ένας από τους άρχοντες της περιοχής και παριστάνεται πλούσια ντυμένος να προσφέρει ομοίωμα του ναού στην Παναγία. Το χρυσοποίκιλτο τέμπλο της μονής χρονολογείται τον 18ο αιώνα, και φιλοξενεί τις παλιές εικόνες του 16ου, ανάμεσα στις οποίες και την περίφημη εικόνα της Παμμακαρίστου, που εμπνέεται από την ομώνυμη εικόνα της Κωνσταντινούπολης, και η οποία διασώθηκε με θαυματουργό τρόπο από την πυρπόληση των Γερμανών το 1944.
Η μονή διαθέτει πλούσια βιβλιοθήκη με βυζαντινά χειρόγραφα και σπάνια παλαίτυπα, καθώς και πολλά εκκλησιαστικά κειμήλια, που δείχνουν την αγάπη των παλιών μοναχών για την παιδεία και προσφέρουν ενδείξεις για τις άλλες μοναστηριακές βιβλιοθήκες των Αγράφων που δεν σώθηκαν.
