Από τα παλαιότερα και σημαντικότερα προσκυνήματα της Δυτικής Θεσσαλίας, έγινε γνωστή λόγω της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας. Κτισμένη σε απόκρημνη και οχυρή τοποθεσία, χρησίμευσε ως ορμητήριο και καταφύγιο των κλεφταρματολών και άλλων κατατρεγμένων σε επαναστατικά κινήματα. Στεγάζει ανδρική αδελφότητα και διασώζει δύο ναούς. Ο μικρότερος, ο ναός Κοιμήσεως, χρονολογείται στον 17ο αιώνα και ανήκει στον συνεπτυγμένο αθωνίτικο τύπο, ενώ ο μεγάλος, του 18ου αιώνα, είναι τρουλαίος σταυροειδής εγγεγραμμένος με πλευρικές κόγχες. Και οι δύο φέρουν τοιχογραφίες σύγχρονες με την εποχή κατασκευής τους. Ο μεγάλος ναός, που τιμάται στο όνομα της Ζωοδόχου Πηγής, φέρει αξιόλογες τοιχογραφίες (μετά το 1736), που έγιναν από το εργαστήριο του ζωγράφου Θεοδώρου, του ίδιου που ζωγράφισε αργότερα τη μονή Δρακότρυπας.
