Από τις σημαντικότερες μονές της Αγραφιώτικης περιοχής, ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα σε στρατηγική αλλά συγχρόνως προστατευμένη περιοχή, δίπλα στην έξοδο του στενού του Παμίσου. Το μικρό και κομψό καθολικό της είναι ένας τρίκογχος ναός, που στεγάζεται με δύο ημικυλινδρικές καμάρες ανατολικά και δυτικά και υπερυψωμένη τρουλλοκαμάρα στο κέντρο. Εδώ εφαρμόσθηκε μία από τις χαρακτηριστικότερες μορφές του συνεπτυγμένου αθωνίτικου τύπου, που εξαπλώθηκε σε πολλά μοναστήρια της περιοχής και ονομάσθηκε τύπος μονών της Πίνδου ή τύπος Καραϊσκάκη. Οι δεσποτικές εικόνες του αρχικού τέμπλου (1599-1602) είναι αξιόλογης τέχνης και φυλάσσονται στο Εκκλησιαστικό Μουσείο Καρδίτσας, ενώ το ξυλόγλυπτο τέμπλο που υπάρχει σήμερα κατασκευάσθηκε το 1642. Οι τοιχογραφίες του ναού έγιναν το 1657 από σημαντικό ζωγράφο, που ανήκε σε συνεργείο το οποίο διακόσμησε το 1644 τη μονή Βλασίου και άλλα μοναστήρια της αγραφιώτικης περιοχής.
Οι τύχες της μονής συνδέθηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα με τον ήρωα Γεώργιο Καραισκάκη, ο οποίος γεννήθηκε σε σπηλιά πάνω από αυτήν, γι’ αυτό και φέρει το όνομά του. Στο χωριό υπάρχει ακόμη το πλινθόκτιστο σπίτι στο οποίο φιλοξενήθηκε η μητέρα του, και αποτελεί σήμερα λαογραφικό μουσείο.
Μετά από μακρά περίοδο ερήμωσης, η μονή στεγάζει σήμερα πολυπληθή γυναικεία αδελφότητα, η οποία σχεδιάζει την αναβίωση του παλιού μοναστηριακού συγκροτήματος.
